Jaffna - Nainativu

Mn excuses omdat ik weeral een nieuw verhaal op jullie loslaat, maar tis de moeite. Toen ik gisteren het Dutch fort bezocht waren er van de toeristische dienst, hi sir, where are you from (ge kent de eerste vraag al): Belgium. And what are you going to visit?  Ik: de stad en de eilanden. Waarop direct een reactie volgde; sir, tomorrow it would be very crowdy , its an hundu fest, i dont recommanded you to go. Meer had ik dus ni nodig!
Ik, na een hete nacht zo warm dat je zelf de grote ventilateur niet meer voelde, om zeven mijne wekker gezet, totaal onuitgeslapen en nog hl moe onder de douche, zonder eten vertrokken. Tuktuk gepakt nr busstation. Kmoest ni zoeken welke bus ik moest hebben. Kwerd bijna binnengeroepen en als laatste de propvolle bus op, staande dus. De chauffeur wist zijne gas staan en we sjeesden volle vaart over de eilanden, die met smalle bruggen met elkaar verbonden waren. In normale tijden doen ze er 1,5 uur over maar nu drie kwartuur, met ware doodsverachting vlogen we over de baan. Mensen jumpten van hut naar haar, ik hing veilig vast aan de reling boven mn hoofd. Enkele jonge meiden krijsten gedurig, net Bobbejaanland. 
Bij het uitstappen was al wel duidelijk dat wij niet het enige busje waren. Met honderden tegelijk stormden we de pier op om de boot te nemen naar het heilige Tamil (hindoe) eiland Nainativu alwaar hunne tempel al honderden jaren staat te pronken (allez tis te zeggen, de Portugezen hadden in 1600 het helemaal vernietigd om de mensen tot het ware geloof te brengen en in de jaren tachtig had de regering hem nog eens in brand gestoken). Maar dezer dagen v het jaar komen ze met tienduizenden op bedevaart. Allemaal op hun paasbest en... Ik was een van hen (mee een short en een versleten Tshirt vd Primark)
In een lange rij stonden we aan te schuiven, overal soldaten, politieagenten voor het goede verloop. En over rijen gesproken, khad rap door dat ik te braaf was, kliet altijd een beleefde afstand mee de vorige, maar da begrepen ze ni. Op vijf minuten hadden er zich zeker tien in het gaatje voor mij gewurmd. No passeran dus vanaf nu.
En dan... Niet te geloven. Gelijk vee, slaven, bootvluchtelingen werden wij in een ruim van een schip gedumpt. Links en rechts een opening maar echt waanzin. Nerges enige vorm van nooduitgangen. Zelfs toen de boot vol was moesten er minstens nog 50 personen bij. Ik had het al snel in het snuitje. En al heb ik geen last van claustrofobie, dit was waanzin. Enfin. Ik talmde en talmde dat ik net op de trap in de opening kon staan. Maar no panic. We kregen allemaal een zwemvest mee!!
Aan de gezichten te zien was ik trouwens niet de enige mee bedenkingen!..
Enfin, ik kon nu genieten van de machtige tempel die opdoemde, echt bijzonder mooi. Iedereen stormde dat ruim uit, opgewonden dat ze waren voor hunne tempel. Het getoeter en getrommel schelde weer met knop op 10 uit de boxen. Je raakte wel direct in de bijzondere hindoesfeer. Ik nam mijn tijd. Gaf mijn ogen de kost, trachtte te begrijpen, nam discreet fotos met mijn telelens. Begot! De pijpen van mijn afritsbroek vergeten. Maar oef. Teva's wel uit maar kmocht zo het tempelplein op
Der gebeurde van alles, een heel gedoe. Het vreemste was wel een man die in het bakkend hete zand, zich rondom te tempel rolde. Khem hem niet gevraagd waarom,...
Nu had ik al door wat deuren gekeken en kvoeg me af of ik wel in de tempel mocht. Kwam er plots ene naar mij en maakte me duidelijk dat ik dat ik welkom was mits ik aan de vestimentaire regels voldeed en... me in mn bloot bovenlijf zette.  Nou dacht ik, misschien is die hindoegodsdienst toch nog zo slecht nog ni... Tot binnen bleek dat die regel enkel voor de venten telde....
Binnen een rij van 100den mensen allemaal mee mandje met bananen en kokosnoten (die ze en hun gezicht eerst buiten wasten). Khem stiekem nog een foto genomen vr jullie, maar twas ten strengste verboden!
Kheb er lang op mijn gat gezeten, gekeken en genoten van alles. Want op zich raar, dit te mogen beleven als enige blanke, maar hiervoor doe ik dees trip. Nog langs een Boeddha plek gegaan op een km van de tempel want die zou daar ooit aan land zijn gekomen en een ambras hebben opgelost
Ik stilaan terug. De griezelboot in, weer de bus op (dees zo krakkemikkig, niet te geloven en deze chaffeur heeft denk ik het snelheidsrecord gebroken. Echt ne zot!)
Ik nog te voet terug nr mn stekkie en onderweg het eerste vd dag gegeten. Twas de ganse dag enorm warm. Dik boven de 35 graden. Ik heb liters gedronken vdaag,... met twee heel kleine plasjes als gevolg!
Enfin twas half drie toen ik terug was. Helemaal mesjogge. Khem zeker drie uur nodig gehad om te bekomen, maar amaai, twas de moeite
Have a nice day!

Ps. Ik ken niet veel van koeien, maar de dees voor de juwelenwinkel hft volgens mij wel een dure smaak!