Udawalawe

26 juni 2018 - Udawalawe National Park, Sri Lanka

Ik heb zo een ambetante eigenschap dat ik een hekel heb als iets TE toerischisch is, dat ge enkel zo snel mogelijk je geld mag afgeven, zaken "moet" doen of zoals restaurants waar een binnenroeper zich opdringt. No way dat ik daar dan binnenga. Maar kijk, soms werkt dat ook in mijn nadeel. Zoals in Trinco aan de kust (paar dagen geleden) waar alles volhing om te snorkelen with a fantastic boattrip naar een eiland. Ik dus niet gedaan. Maar dan hoor ik van Pauline (remember, de enige keer dat ik niet alleen at, en we hebben nog contact) dat het toch echt fantasisch was tussen de schildpadden en noem maar op liggen te plonsen. 
Dus in Sri Lanka zijn er verschillende reservaten, enkele waar je veel wilde olifanten kunt zien. Maar ik had er al enkele genegeerd. Kzie me al op nen volgepakte jeep in file door zo een park rijden. Maar ik had gelezen dat het park van Udawalawe, U-da-wa-la-we (mooi he) niet het grootste was, maar een van de tofste is wegens niet echt druk. Ik dus stekje geboekt voor 1 nacht en van Ella met twee bussen naar Uda-enz. Enkel op de tweede bus (richting Colomo, hoofdstad, de enige die naast het park reed) was het ff wachten. Als de bus stopt direct de vraag waar ik heen moet en wat ik ga doen,... Op safari dus in Udawalawe. Now de bus zat proppendevol. Ik hing te hangen en deed alle pogingen om maar niet om te vallen bij al de bruuske manoeuvres. Na een half ureke lieten ze toch een zitje vrij voor de blanken man. Oef. 
Ik zie op mijn appje, nog een 7km naar mijn pension maar plots de conducteur tegen mij enorm gehaast dat ik moet uitstappen. Ik rap klein rugzakje gegrepen, de bus uitgestormt, naar de koffer, mijne grote zak gepakt, zoef, de bus verder...
Eu daar stond ik dan, helemaal mijn plek niet. Direct belaagd door aasgieren die mij een safari wilden aansmeren, maar lekker afgewimpeld. De pensioneigenaar had me al geschreven wat er ging gebeuren en dat hij ook safaries deed. Ik mij op een stoeltje gezet en den huisbaas gebeld en uitgelegd waar ik gestrand was. Oef, hij kwam mij halen (trouwens als ik safari had aangenomen, dan had de buschaffeur zijn procentje gekregen vertelde de huisbaas, zo werkt heel het systeem)

Ik neem de tijd eens  om jullie wat bus etiquette bij te brengen. Al de bussen zijn gepimt, ofwel allemaal heilige mariaafbeeldingen, vol visnu kes of boeddhas; gelijk ze de chauffeurs geloven dus. Kem ook wel eens nen Bob Marley tegen gekomen. Er zijn maar twee echt belangrijke zaken in zo een bus: de gaspedaal en de klaxon. De deuren blijven altijd open, hoe snel er ook gereden wordt. Vaak hangt men zowel voor en achter half uit de bus want de bus stopt zelden onderweg, verminderd wat snelheid en dan springen de meesten er al rijdend af. De conducteur (altijd jonge gasten) wringen zich de godganse rit door de bus, waar elke rij 5 (3-2) zitjes telt met heel smal gangpad. De conducteur heeft naast het zwaarste, ook het vuilste beroep. Overal houden die altijd een stapel briefjesgeld van een 7cm vast en als er hier ergens bacterieen aan hangen, dan wel aan het geld. 
Tijdens de ritten heb ik verschillende keren meegemaakt dat de bus stopt en de chauffeur en conducteur ergens hapje gaan eten. Ja kan dan blijven zitten of uitstappen en wel zorgen dat je, als de klaxon gaat, er terug op zit. Als je een stad en busstation passeert en de bus stopt, dan bestormen lotjesverkopers, waterleurders, koekjesventers, wonderzalfslijters, mankepoten met 1 (of zonder) been of gewoon bedelende (en jammer genoeg ook zingende) trommelaars de bus in de hoop iets te kunnen oogsten. De bus rijdt al verder eer dat de laatste er dan uit is. 
De mensen zullen altijd hun plaatsje afstaan aan oude mensen en over plaatsen gesproken, achter de chaffeur is het voorbehouden aan monniken (die niet moeten betalen) en als je gelijk vdaag 2 spaanse grietjes daar zit, vlieg je er gewoon af. Ondanks het enorme lawaai dat uit de boxen knalt, amuseren de meeste reizigers zich met.... Slapen!

Vandaag ik om 05 op en met de verhoogde jeep op safari. Omdat ik alleen in de jeep zat moest ik duurste ticket betalen (25€) en er waren slechts een 20-tal collegas (ook hier laagseizoen, ook hier ik weer enige gast in het verblijf trouwens). Mijne huisbaas deed wat hij beloofd had, "ik rij niet waar de anderen rijden" en al snel waren we alleen in de lage brousse (slechts af en toe nog anderen tegen gekomen). Man wat die allemaal zag, dan stopte hij naast een tak en zat daar een grote hagedis op, of pas na herhaaldelijk aandringen zag ik krokodillen liggen. Twas echt de moeite, trouwens twaren hier geen tijgers en leeuwen dus, maar vooral de olifanten die de sterren waren. En het heerlijkste moment stonden we half uur bij een 5tal kolossen, al was er ook een klein kolosje bij.  Indrukwekkend en effe eu slik als den grootste vond dat het gras op nen halve meter naast mij het lekkerse was. Zijne slurf kwam toch verdekke dicht bij mij (zie selfie). 
We waren 5 u onderweg en ik heb honderden fotos getrokken oa van twee mooie pelikanen. Trouwens als je ooit een krokodil tegenkomt en die ligt op het gras met bek open, geen zorgen maken, heeft net gegeten en is aant uitbuiken!
Ik had nog net de tijd om te douchen, ontbijten (lekkerste tot nu toe), te betalen (30€ vr av eten, ontbijt, logies, de jeep-heb wel mooie fooi gegeven) en de bus op vlak bij mn logies te pakken. Op naar de westkust Tangalla beach waar "the little pumkins cabanas" op wij wachtte. Aangekomen, mijne rugzak op de kamer gelegd, op een stoel gaan zitten op het terras, pintje en veel thee gedronken, gazet gelezen, de blog gemaakt en nu 3 u later zit ik er nog (en ja, weer den enige gast). Sebiet opfrissen en ik ga gegrilde inktvisjes eten, wat denken jullie daar van?
Smakelijk!

Foto’s

5 Reacties

  1. Jozef Dierckx:
    26 juni 2018
    Allee weer een straf verhaal, ik denk dat je daar blijft, steeds volle ambiance.Allee ik zal me morgen maar opofferen met de oudste naar Boekencafé en de met.
    Veel plezier en amusemant. Zien er smakelijke bananen uit.
    Dus de bussen zijn nog erger dan die van nonkel.A...Knuffel van ML.
    De Sid kreeg vandaag zijn diploma van de kleuterschool. Amaai wat vliegt de tijd... in september al naar eerste leerjaar. Groetjes
  2. Joost Dierckx:
    26 juni 2018
    Amai, weer fantastische momenten beleefd zo te zien. Terugkomen zit er nog niet in als ik het zo lees. Reis rustig verder!
  3. André Janssens:
    27 juni 2018
    Aan straffe belevenissen geen gebrek.
    Lijkt meer en meer op Rudi Vranckx-reportages maar dan niet in oorlogsgebieden.
    Amusement.
  4. Va:
    27 juni 2018
    Met vier in de Libro. Opvallend hoe Agnes naar u polst. Ons Liesbet gaat iets beter. Voor de rest alles goed. Va
  5. Mia:
    27 juni 2018
    Wat een fantastische vakantie,reis,belevenissen die gij meemaakt maar vooral die BOOM PRACHTIG . Ge gaat een nieuwe tegen de muur moeten hangen. Tot het volgende verhaal 😢🤣😁